دشنام و نظر امام صادق (ع)

گاهی عده ای در مساجد و مجالس ، شروع می کنند به لعن کردن خلفا آن هم با ذکر نام آنها .

ببینیم نظر امام صادق (ع) در مورد مردی که چنین می کرد چیست ؟

در تفسیر صافی ذیل آیه 108 سوره انعام به نقل کتاب اعتقادات شیخ صدوق آمده است که :
مردی نزد امام صادق (ع) رفت. 
گفت :  إنّا نَرى فی المسجد رجلاً یعلن بسبّ أعدائکم ویسبّهم .
( براستی که ما در مسجد مردی را می بینیم که دشمنان شما را علنی سبّ می کند)

حضرت در جوابش فرمودند : ما له ، لَعَنَهُ الله تعرّض بنا ،
قال الله : ("وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ...)
 ( او را چه شده ؟ خدا او را لعنت کند که او با کارش به ما تعرّض کرده است.
خدا می فرماید : معبودهای مشرکان را دشنام نگویید، چون ممکن است که
آن‌ها هم از روی جهل ، خدا را که معبود شماست .دشنام دهند )

 
بنده ( نویسنده کتاب) در موسسه آل البیت ، اعتبار این حدیث را از حضرت آیت الله توحیدی پرسیدم.
ایشان گفتند که بنده قبلا هم این حدیث را در اعتقادات صدوق دیده بودم و کاملا صحیح است .

 
پ.ن : کتاب آب را گل نکنیم ، ص 39

منبع اصلی : تفسیر صافی ، فیض کاشانی ، ج 2 ، ص 148